This is my second sketch centered around the topic of internalized misogyny.

Αυτό είναι το δεύτερο σκίτσο μου που επικεντρώνεται γύρω από το θέμα του εσωτερικευμένου μισογυνισμού.

What I am depicting in this sketch is how some women will bring other women down. They are the so-called ‘mean girls’.. only this isn’t high school. Instead of uplifiting this person she is trying to make her feel worse. ‘Nancy’ can only think of being judgmental and critical. The kindness, empathy or positive words are most defintely lacking here.

Αυτό που απεικονίζω σε αυτό το σκίτσο είναι το πώς μερικές γυναίκες θα ρίξουν άλλες γυναίκες κάτω. Είναι τα λεγόμενα ‘κακά κορίτσια’.. ομως εδώ δεν είναι γυμνάσιο. Αντί να εξυψώσει αυτό το άτομο, προσπαθεί να την κάνει να αισθανθεί χειρότερα. Η «Νάνσυ» ξέρει μόνο να είναι επικριτική. Η καλοσύνη, η ενσυναίσθηση και τα θετικά λόγια σίγουρα λείπουν από αυτή τη συζήτηση

“Your tears are never invisible—there is always an insecure woman that lights up when you point them out.”
“Τα δάκρυά σου δεν είναι ποτέ αόρατα — υπάρχει πάντα μια ανασφαλής γυναίκα που ανάβει όταν τα επισημαίνεις.”― Shannon L. Alder