The ‘Cave Lakes’ is located in Kastria Achaea, Kalavrita, Greece. This was my first time visiting a cave as big as this one. It an other worldly, and incredible experience.

There is a legend connected to this cave. One of them from Greek traveler and geographer-Pausanias’ ‘Arcadika’, the daughters of the King of Tiryns Proetus, Lysippe, Iphinoe and Iphianassa found refuge in the cave called ‘Lussi. It is said that they were driven to madness as a punishment for offending Hera, by saying that their palace was more beautiful than Hera’s temple. Another version of the myth states that they were punished for not participating in the Dionysian rituals.

During exacvations, bones of young girls have been found. But, it is not certain if the bones belong to the girls in the legend. Many burials were found inside and outside of the cave from the Neolithic, Early Helladic, Late Middle Helladic and the Late Helladic III periods.

In 1965, I. Melentis, Professor of Palaeontology, discovered fossil bones of deer and hippopotami. He believed that the cave had been used as shelter for the hippopotami in the course of the dry periods. The bones were dated to the Middle Pleistocene (500,000-200,000 years before present) and are kept in the Palaeontological Museum of the University of Athens.

Το “Σπήλαιο των Λιμνών” βρίσκεται στην Καστριά Αχαιών Καλβρύτων, Ελλάδα. Αυτή ήταν η πρώτη μου φορά που επισκέφτηκα μια σπηλιά. Είναι μια άλλη κοσμική και εκπληκτική εμπειρία.

Υπάρχει ένας θρύλος που συνδέεται με αυτό το σπήλαιο. Μία από αυτές από την «Αρκάδικα» του Έλληνα περιηγητή και γεωγράφου-Παυσανία, οι κόρες του βασιλιά της Τίρυνθας Προίτου, της Λυσίππης, της Ιφινόης και της Ιφιάνασσας βρήκε καταφύγιο στη σπηλιά που ονομάζεται «Λούση». Λέγεται ότι οδηγήθηκαν στην τρέλα ως τιμωρία επειδή προσέβαλαν την Ήρα, λέγοντας ότι το παλάτι τους ήταν πιο όμορφο από το ναό της Ήρας. Μια άλλη εκδοχή του μύθου αναφέρει ότι τιμωρήθηκαν επειδή δεν συμμετείχαν στις διονυσιακές τελετουργίες.

Κατά τις ανασκαφές έχουν βρεθεί οστά νεαρών κοριτσιών. Όμως, δεν είναι σίγουρο αν τα κόκαλα ανήκουν στα κορίτσια του μύθου. Πολλές ταφές βρέθηκαν εντός και εκτός του σπηλαίου από τη Νεολιθική, την Πρωτοελλαδική, την Υστερομεσοελλαδική και την Υστεροελλαδική ΙΙΙ περίοδο.

Το 1965 ο καθηγητής Παλαιοντολογίας Ι. Μελέντης ανακάλυψε απολιθώματα ελαφιών και ιπποπόταμων. Πίστευε ότι το σπήλαιο είχε χρησιμοποιηθεί ως καταφύγιο για τους ιπποποτάμους κατά τη διάρκεια των ξηρών περιόδων. Τα οστά χρονολογήθηκαν στο Μέσο Πλειστόκαινο (500.000-200.000 χρόνια πριν από σήμερα) και φυλάσσονται στο Παλαιοντολογικό Μουσείο του Πανεπιστημίου Αθηνών.